Shaquille van Zichem, de eerste BJJ Europees kampioen van Suriname

Het eerste gevecht….. De weging

De avond voor de weging woog van Zichem nog 81.3kg, wat betekent dat hij 1.4 kg te zwaar was voor het toernooi. “Het was een beetje lastig, omdat ik mijn exact gewicht niet kende. Overal waar er een weegschaal was, probeerde ik te achterhalen of ik op het juiste gewicht was, en indien niet, hoeveel kg ik te veel had. Maar op iedere weegschaal had ik een ander gewicht. De één gaf aan 80.8 kg, de andere 82.4 kg, dan weer 81.3 kg” aldus Van Zichem.

Met nog 20 uur te gaan voor de officiële weging was van Zichem nog 1.4 kg te zwaar; dat moest er dus nog vanaf. De ochtend van de weging bestond dus uit joggen in een sauna, met een saunapak, om het laatste vocht het lichaam uit te zweten. Zijn inzet en doorzettingsvermogen worden beloond, want na 45 minuten hell in de Sauna wees de weegschaal 79.5 kg. Van zichem hierover: “Die ochtend woog ik 81.3 kg; het was echt makkelijk om in paniek te raken, maar ik bleef kalm en dacht om het overtollige uit te zweten. Toen ik woog en 79.5 kg zag, was ik echt blij en gerustgesteld”.

De weging was pas om 18.00 u. en Van Zichem mocht tot die tijd noch eten, noch drinken. “Ik voelde me wel zwakjes, omdat ik sinds de avond te voren niet meer had gegeten en gedronken, maar op dat moment maakte ik me daar niet zo druk om, integendeel was ik zeer verheugd.”
Tijdens de weging ging onze sportheld zelfverzekerd op de weegschaal en de weegschaal wees 79.05 kg.

Naga European Championships
Na 4 weken hard trainen, dromen en wachten op Naga Europeans was de tijd eindelijk aangebroken. “Mijn volledige focus was op dit toernooi gericht. Naast mijn dagelijkse verplichtingen, was ik veel aan het dagdromen over het toernooi. Ik zag mezelf op de mat, en was in gedachten al bezig strategieën en technieken te bedenken voor mijn tegenstanders”.

Zaterdag 17 november 2018
De grote dag was aangebroken. Ik begon als ‘supporter’, omdat mijn teamgenoot vóór mij aan de beurt was. Genietend van andermans gevechten, voelde ik mij ontspannen. Ik wist dat ik me pas na 2 uurtjes moest klaarmaken. Langzaam maar tegelijkertijd ook snel tikten de wijzers van de klok voort en plotseling riep de organisatie alle Blue belts op. Mijn tijd is aangebroken.

Time to focus! Eerst even naar Suriname bellen, ik moest even de stem horen van de persoon die er altijd was en altijd achter mij staat wanneer ik vecht, mijn vader! Daarna nog even een foto bekijken van mijn gezin en ik ben ready! Helemaal gefocust op de wedstrijd, bereid ik me in stilte op mijn eerste partij. Met mijn Teamgenoot, tevens coach, Schmoel, mijn vriendin als cheerleader en nog enkele vrienden, telde mijn supportingcast zes man.

De eerste wedstrijd 
Deze wedstrijd begon goed voor Van Zichem: met een geweldige schouderworp, gevolgd door een heupworp, scoorde hij gelijk 4 punten. “Een goed begin is het halve werk” Deze goede start maakte dat Van Zichem de hele wedstrijd domineerde met het gevolg dat hij als overwinnaar van deze partij uit de bus kwam. Deze wedstrijd won hij op punten.

De semi – finale was iets moeilijker, want die was een schaakspel. Van Zichem was tijdens deze partij de aanvaller en deed steeds pogingen tot sweeps en technieken, waardoor hij uiteindelijk unanimous won op referee decision. Na twee achter elkaar gewonnen wedstrijden belandde Van Zichem in de finale. ‘Even weer papa bellen om het laatste nieuws door te geven en het allerlaatste advies te krijgen voor de finale.’

Van Zichem bereidde zich voor dat de finale wedstrijd zeker niet makkelijk zou worden. Zijn tegenstander had iedereen tot aan de finale toe overtuigend ‘afgemaakt’. Het beloofde dus niet alleen een moeilijke, maar ook zware finale te worden. Iedereen keek uit naar deze partij.

De finale 
Van Zichem: “Wel, na mijn vader gesproken te hebben dacht ik: die jongen is goed, maar hij gaat me bijna moeten doodmaken, wil hij winnen! Makkelijk zal hij het in geen geval krijgen. A san no go. Ik was ready om vanaf het begin alles en letterlijk alles op de mat te zetten. Geen voorzichtigheid, geen strategie, maar alles wat er in me zat los te laten op mijn tegenstander; ik was er klaar voor!”

Het moment van de finale
Van Zichem stapt de mat op voor de finale, schudt de hand van de scheidrechter en van zijn tegenstander….. Combatch! Zoals beloofd aanzichzelf, pakte Van Zichem direct zijn tegenstander en krijgt hem neer door middel van een beenworp. Het werd een zwaar gevecht om zijn tegenstander in een greep te krijgen. Maar gefocust als hij was, lukte het van Zichem een deel van de kraag van de tegenstander vast te pakken en benutte hij hierdoor een kans, om zonder na te denken en razendsnel een bow and arrow verwurging toe te passen (een verwurging in de vorm van een pijl en boog). Waarop hij niet had gerekend, gebeurde. Zijn tegenstander tikte af. Na 20 seconden was de wedstrijd afgelopen. Van Zichem rende een rondje en kon niet geloven dat het hem gelukt was de finalepartij binnen 20 seconden te winnen. Het volgende moment besefte hij niet wat er gebeurde. Het was een ontroerend moment voor onze topper. De Surinamer, Shaquille van Zichem, is Europees kampioen.

Emotioneel Moment
“Het was een zwaar emotioneel moment. Ik kwam naar België voor topsport; door mijn zware operatie en andere omstandigheden kon ik nooit doen waarvoor ik hier was. Ik ben intussen 4 jaar in België, heb keuzes moeten maken, waardoor er veel is veranderd. Ik besloot te stoppen met judo, ging worstelen en begon helemaal opnieuw met BJJ. Ik wilde dit toernooi op de eerste plaats winnen voor mijn gezin: mijn ouders en zussen die veel offers hebben gebracht om mij de kans te geven in Europa te trainen om mijn sportcarrière te ontwikkelen. Verder voor Suriname, mijn geliefd geboorteland. Het is het eerste grote toernooi dat ik heb gewonnen sinds ik in Europa ben, mijn allereerste BJJ gouden medaille (al 4 zilveren medailles) in deze nieuwe sport. En als icing on the cake ben ik de eerste Surinaamse BJJ Naga European Champion in de Blue belt division. Al deze emoties maakten dit moment echt super speciaal.

Plannen
Mijn volgende toernooi is op 2 december en wel een worsteltoernooi. Dit wordt ook hard trainen, omdat ik heel veel van de echte worsteltechnieken nog niet onder de knie heb, maar ik geloof erin dat ik samen met mijn coach van Worstelclub Borz Antwerpen goed voorbereid zal zijn voor dit toernooi. Op 13 december ben ik in Suriname om deel te nemen aan de Nationale Worstel Kampioenschappen van de Surinaamse Worstel Federatie en verder organiseer ik samen met mijn team mijn eerste Brazilian Jiu Jitsu toernooi in Suriname, genaamd “2018 Paramaribo Open BJJ Championships”. Na eerder twee succesvolle Fighters meets georganiseerd te hebben, willen wij nu de BJJ sport in Suriname meer bekendheid geven en onze Surinaamse BJJ- boefenaars nog een meetmoment in de vorm van een wedstrijd bieden. Alle informatie omtrent dit evenement kan men vinden op de eventpagina 2018 Paramaribo Open BJJ Championships.