De Nationale Assemblee (DNA) heeft twee wetten, die een zeer belangrijke bijdrage zullen moeten leveren in het duurzaam oplossen van het huisvestingsvraagstuk, aangenomen. Het gaat in deze om de Wet Nationaal Woningbouwfonds en de Wet Nationaal Garantiefonds Huisvesting. Deze ontwerpwetten zijn op 20 augustus 2019 met 39 algemene stemmen aangenomen door het parlement. De wetten hebben de zegen van zowel de coalitie, als de oppositie.
Volgens minister Soewarto Moestadja, coördinator van de regerering in DNA, is de essentie van de nieuwe wetgeving om goede en betaalbare huisvesting neer te zetten, binnen het financieel bereik van inkomensgroepen met een laag- of middeninkomen. Deze groep kan vaak geen maandelijkse loonstrook overleggen. “Bovendien is het ook de bedoeling dat de doelgroepen in het ontwerpstaatsbesluit zijn aangegeven, naast het organogram voor de uitvoering van dit fonds. Tenslotte dat dit fonds de sociale woningbouw stimuleert door het vergroten van de financieringsmogelijkheden en de toegang tot kredietverstrekking.” De minister zegt verder dat de regering dit initiatief wenst te omarmen, teneinde de eerdergenoemde doelen te bereiken. Met de aanname van de wetten is er een goede basis gelegd om het huisvestingsbeleid van de regering meer inhoud te geven.
Na de goedkeuring van de wetten heeft initiatiefnemer DNA-voorzitter Jennifer Simons aangegeven ervan overtuigd te zijn dat met de aanname een grote stap is gemaakt. Deze fondsen zijn goede instrumenten voor de bevolking om de huisvestingssituatie in het land te verbeteren. Deze fondsen stellen mensen die niet in aanmerking kwamen voor een hypotheek bij de banken, nu wel in staat zijn om een dak boven het hoofd te realiseren. Simons benadrukt dat het niet gaat om mensen die geen geld hebben. Het gaat om personen die best goed verdienen, maar kleine zelfstandigen zijn. Metselaars, taxichauffeurs of schoonheidsspecialisten hebben wel geld, maar omdat ze vaak voor zichzelf werken, kunnen zij geen werkgeversverklaring of een uittreksel van de Kamer van Koophandel en Fabrieken presenteren aan banken. Omdat de banken niet zeker zijn van de aflossing van de hypotheek, krijgen ze de lening niet.
Met het garantiefonds zullen de banken zekerheid krijgen dat als een persoon de lening om een of andere reden niet kan afbetalen, via dit fonds de betaling zal geschieden. De randvoorwaarden worden geschapen, zodat er huizen kunnen worden opgezet. De woningnood die in het land heerst, zal door deze wetten kunnen worden verlicht. Er zijn hierdoor meer opties voor Surinamers om een huis te kunnen bouwen. Amzad Abdoel, voorzitter van de commissie van rapporteurs, benadrukt dat huisvesting een basisbehoefte is. Met de goedkeuring van de wetten wordt er gezorgd voor een structurele oplossing.
