”Voorzitter als we kijken naar de wet van 2002 en haar opvolgers of aangepaste wetten door de jaren heen, is gebleken dat als gevolg van de vage formulering van de artikelen er misconcepties ontstaan, waarbij instanties cq organisaties daar hun eigen interpretatie geven aan zaken. Dit heeft als gevolg dat eenieder zich specialist noemt en de informatie uiteraard mogelijk verkeerd door communiceert naar kanalen”. Dit zei assembleelid Daniella Sumter bij de behandeling van de wijziging van de Wet op de Staatsschuld.
Het is volgens haar ook gebleken dat binnen DNA, het ministerie van Financiën en Bureau Staatsschuld er behoefte bestond om beter geformuleerde artikelen en of aanpassingen te plegen. Verder nog zijn er recente wetten goedgekeurd zoals de anti-corruptie wet evenals de wet op Rekenkamer als ook de Comptabiliteitswet. Als gevolg van deze goedkeuringen zal het dan ook nodig zijn de wet op Staatsschuld in lijn te brengen met deze wetten en het niet langer nodig wordt geacht de strafbepalingen onder andere te handhaven in deze wet.
Uit gesprekken met het ministerie van financiën, bureau staatsschuld en planbureau is gebleken dat er inderdaad evaluatie vereist is, maar dan ook de nodig aanpassing en duidelijk redigeren van artikelen voor effectieve management van de wet. Uit verdere informatie is verkregen dat enkele artikelen het ook wel moeilijk maken effectief uitvoer te geven aan de gestelde taken en verantwoordelijkheden.
De aanpassing van de wet in 2017 heeft duidelijk vastgesteld dat de minister met toestemming van DNA, het obligoplafond mag aanpassen, ter financiering van het goedgekeurde begrotingstekort. Hoe hou je dan nog een koppeling in de wet aan dat je het strafbaar stelt, terwijl de Nationale Assemblee door middel van de goedkeuring toestemming geeft voor de verruiming? Ik kan me er daarom ook in terug vinden dat wij het voorstel voor het vervallen van deze artikelen goedkeuren en ons concentreren op het managen van onze economie. Verder ook de verdiencapaciteit vergroten met medeneming van een effectief bestuurssysteem vooral met name de directieven en processen bij het uitvoeren van de beleidsdoelen, aldus Sumter.
Sumter zegt ook voorstander te zijn van het optimaliseren van het Managementsysteem binnen onze leningen, waarbij die direct gekoppeld worden aan een werkend en transparant aflossingssysteem en de resultaten ook gemeten worden aan de ontwikkelingsprojecten. Ze stelt voor om in deze bij de wijziging dan ook een saneringsplan te koppelen, evenals de koppeling en prognoses aan het nationaal ontwikkelingsplan.
